Eğitim

VE BİTTİ, KÜÇÜK SEVİNÇLERİ VE BÜYÜK KEDERLERİYLE… Aralık ayının kaderi budur. Koca bir yılın muhasebesinin yapıldığı, pişmanlıkların ve umutların sıralandığı, öyle pek de karakteri olmayan bir aydır. Hani hava

Şimdi her birimiz ait olduğu yere “yabancı”birer puzzle parçasıyız ya da dallarına hiçbirçocuğun uğramadığı “yaslı” bir simit ağacı.. Eksiğiz,fazlayız. Her şeyi söylemek mümkün ama sanırımartık ne yaşadığımız şehirlere, ne

Kaç okyanus uzaklaştı akılla kalp birbirinden? Yalpalanıyoruz bildiğin! Yaşadığımız dünyaya adapte olmakta, ruh sağlığımızı korumakta fena halde zorlanıyoruz. Birileri bize bunca kederin, anormalliğin, vicdansızlığın gerçek olmadığını söylesin de ertesi

Bir fotoğrafa hapsolur bazen koca bir geçmiş, sen yine de gülümse “umdu” desinler. Bir gün sosyal medyada paylaştığım bir fotoğrafım için yazmıştım bu sözü, gülümsüyordum ama bir yanıyla da

Affetmek; neredeyse tüm kişisel gelişim kitaplarının ortak diktesi: “Affet özgürleş.”   Affetmek; geçmişin acıları ile yüzleşmek, unutmaya çalışmak ya da aksine belki de unutmak istememek, onunla olan bağı koparmamak,

  İyinin değeri para ile mi ölçülür? Bu konuda bir fikriniz var mı? Bir şeyin parasal karşılığının olması o şeyi değerli ve iyi yapar mı?Yüzyıllardır üzerine konuşulan, Antikçağ ‘dan